W 2023 roku weszła w życie nowelizacja ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Jest to pierwsza tak istotna zmiana przepisów planistycznych od prawie dwudziestu lat, niosąca daleko idące skutki dla gmin, organów nadzoru, inwestorów i właścicieli nieruchomości.

Wśród najbardziej znaczących zmian wprowadzonych ustawą z dnia 7 lipca 2023 należy wskazać zapisy, zgodnie z którymi dotychczasowe studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy zostanie zastąpione planami ogólnymi. Plan ogólny będzie określał strefy planistyczne oraz gminne standardy urbanistyczne oraz będzie mógł określać obszary uzupełnienia zabudowy i obszary uzupełnienia zabudowy śródmiejskiej. Poza tym będzie stanowił podstawę prawną decyzji o warunkach zabudowy. Po wejściu w życie planu ogólnego w danej gminie, decyzje o warunkach zabudowy na nowe inwestycje będzie można uzyskać tylko na Obszarach Uzupełnienia Zabudowy (OUZ) oraz tylko zgodnie z Planem Ogólnym. Inne ważne zmiany w odniesieniu do warunków zabudowy będą dotyczyć:

– wprowadzenia ograniczenia obszaru analizowanego do decyzji  – ustawa wskazuje maksymalny zasięg obszaru analizowanego (wymagania dla nowej zabudowy będą ustalane w oparciu o najbliższe sąsiedztwo)

– wprowadzenia terminu obowiązywania decyzji – do 5-ciu lat od daty jej uprawomocnienia się (nie będzie to jednak dotyczyło decyzji, które stały się prawomocne przed 1 stycznia 2026).

  Każda gmina jest zobowiązana do uchwalenia takiego panu najpóźniej do 31 grudnia 2025r.